A
B
BASIC POSITIONS
IN SOCIAL SCULPTURE
= Η ζωντανή και ανεξάρτητη κοινωνική τέχνη
Η τέχνη διαρρηγνύει το γλωσσικό με το φαντασιακό, απελευθερώνοντας εν τέλη το σωματικό στο πραγματικό.
Η αισθητική της άρνησης (κάθε κυριαρχίας) επιβάλλεται ως αυτονομία της ζωής.
Η αναγέννηση του σώματος οδηγεί στην ανάδυση ενός νέου υπαρξιακού χώρου.
Το έργο φανερώνεται ως «ζωντανό είδος».
Ο χώρος της ζωής δημιουργείται με την αναγνώριση της σύνδεσης των όντων μέσα την απροσμέτρητη ανθρώπινη πράξη. (Μια ένταση δημιουργείται ανάμεσα τους).
Ο πολιτικός χαρακτήρας της τέχνης
= αρνείται
Η Κοινωνική Γλυπτική επιστρέφει την τέχνη στην κοινωνία.
Κάθε άνθρωπος μπορεί να μετέχει της τέχνης γιατί εκείνη δεν είναι παρά οι εκδηλώσεις ενός (κρυμμένου η φανερού, ακέραιου ή ακρωτηριασμένου) υπαρξιακού χώρου μέσα του.